Enkele maanden geleden twijfelden we heel hard tussen een voorjaarsmarathon en het BK 10.000m. Beide combineren was onmogelijk, want er restten slechts 3 weken recuperatie na Rotterdam. Ik wilde eens héél graag Belgisch kampioen worden op de 10.000m en daarvoor wilde ik die voorjaarsmarathon wel eens laten vallen. Dat die 10.000m dit jaar plaatsvond in Duffel, Gille passeert dagelijks aan die piste op weg naar zijn werk, maakte het toch een beetje speciaal voor ons. Uiteindelijk beslisten we toch voor Rotterdam te gaan omdat die titel pakken een heel lastige opdracht zou worden. Wat er richting deze marathon misliep, konden jullie al lezen.
Na uitgeziekt te zijn, begonnen we met snelheidstrainingen. En of dat tegenviel! Mijn eerste 400m was amper sneller dan het gemiddelde tempo dat ik normaal gezien op een 10.000m kan lopen. Veel tijd was er ook niet en dus beslisten we het PK 3000m mee te pikken om wat wedstrijdritme op te doen. Na deze wedstrijd liep het deze week een stuk vlotter op training en dus groeide het vertrouwen wel wat... Ondertussen kende ik ook mijn tegenstanders en het beloofde een mooie strijd te worden, want een sterke bezetting. Naar mijn mening waren er 4 podium- én titelkandidaten, want alle 4 elkaar waard. Lichtjes topfavoriet voor mij was Gamachu Tulu Ferahiwat. Zij was titelverdedigster en liet de afgelopen weken nog hele knappe resultaten noteren op de 10km. Daarnaast waren er ook nog Hanna Vandenbussche (10.000m-kampioene in 2011) en Karen Van Proeyen.
Wat de temperatuur betreft was het ideaal voor deze opdracht, maar er stond een stevige wind in Duffel. Ik had al een tactische wedstrijd verwacht en door die wind ging dat alleen maar meer het geval zijn. Om19u35 werden we op gang geschoten voor 25 ronden. Ik kwam onmiddellijk aan de leiding, maar behoedde mij voor een te snelle startronde. Na 300m kwam Hanna over mij en nam ons op sleeptouw. Al heel snel liepen we, zoals verwacht, met z'n vieren op kop. De volgende ronde nam ik opnieuw over en daarna weer Hanna. Het was snel duidelijk dat Hanna in goede doen was. Zij deed veel meer dan haar deel van het kopwerk en wanneer zij op kop kwam, ging het ook altijd dat ietsje sneller. Ondertussen was ik in vierde positie gaan lopen en had ik het lastig om te kunnen volgen. Na een 5-tal ronden kreeg ik ook last van steken. Trainingsmakker Kristof had me afgelopen week op training gezegd dat ik het de eerste 7km waarschijnlijk heel lastig zou hebben, maar er dan wel zou door komen. Deze woorden hield ik de hele tijd in mijn achterhoofd en dat hielp. Net voor de 5km merkte ik dat Karen voor mij bijna een gaatje moest laten. Ik besliste snel om haar te passeren en Karen zou even later uit de wedstrijd stappen. Halfweg passeerden we de klok in 17'45" ongeveer en mijn steken waren plots verdwenen. Hanna bleef indrukwekkend sterk lopen, Gamachu en ik volgden in haar spoor. Met nog 7 ronden te gaan, liep ik in het stuk wind mee naar de koppositie. Een ronde later nam Hanna deze weer over en ze bleef het tempo strak houden. Na 7km riep Gille ons toe dat Gamachu aan het lossen was en even later gebeurde dat ook. Met nog een 5-tal ronden te gaan liepen Hanna en ik voor de titel.
Bij mij was het alle hens aan dek om het tempo van Hanna te kunnen volgen, maar ik voelde mezelf wel sterker worden naarmate de wedstrijd vorderde. Tijdens deze laatste ronden was ik voortdurend aan het denken waar ik zou versnellen. Ik wist ook helemaal niet hoe snel Hanna nog zou zijn op het einde van deze wedstrijd. Ik besliste te wachten tot op 300m van de finish omdat we daar de wind mee hadden. Bij het uitkomen van de bocht kwam ik uit het spoor van Hanna en liep zo hard ik kon. Hanna kon echter niet meer versnellen en zo kon ik naar mijn allereerste titel op de piste lopen. Supergelukkig kwam ik over de meet en liep ik in de armen van Gille.
Dat we een snelle wedstrijd liepen gezien de omstandigheden bewijst mijn eindtijd van 35'14"84. Het is van 2006 geleden dat een betere tijd nodig was om de titel binnen te halen.
Hierbij wil ik graag iedereen bedanken die mij aan deze titel geholpen heeft, want dat heb ik uiteraard niet alleen gedaan. Dikke merci aan trainingsmakker Kristof. Bedankt ook alle supporters, met een speciale vermelding voor die van AC Lyra!!
En nu... GENIETEN!
Na uitgeziekt te zijn, begonnen we met snelheidstrainingen. En of dat tegenviel! Mijn eerste 400m was amper sneller dan het gemiddelde tempo dat ik normaal gezien op een 10.000m kan lopen. Veel tijd was er ook niet en dus beslisten we het PK 3000m mee te pikken om wat wedstrijdritme op te doen. Na deze wedstrijd liep het deze week een stuk vlotter op training en dus groeide het vertrouwen wel wat... Ondertussen kende ik ook mijn tegenstanders en het beloofde een mooie strijd te worden, want een sterke bezetting. Naar mijn mening waren er 4 podium- én titelkandidaten, want alle 4 elkaar waard. Lichtjes topfavoriet voor mij was Gamachu Tulu Ferahiwat. Zij was titelverdedigster en liet de afgelopen weken nog hele knappe resultaten noteren op de 10km. Daarnaast waren er ook nog Hanna Vandenbussche (10.000m-kampioene in 2011) en Karen Van Proeyen.
Wat de temperatuur betreft was het ideaal voor deze opdracht, maar er stond een stevige wind in Duffel. Ik had al een tactische wedstrijd verwacht en door die wind ging dat alleen maar meer het geval zijn. Om19u35 werden we op gang geschoten voor 25 ronden. Ik kwam onmiddellijk aan de leiding, maar behoedde mij voor een te snelle startronde. Na 300m kwam Hanna over mij en nam ons op sleeptouw. Al heel snel liepen we, zoals verwacht, met z'n vieren op kop. De volgende ronde nam ik opnieuw over en daarna weer Hanna. Het was snel duidelijk dat Hanna in goede doen was. Zij deed veel meer dan haar deel van het kopwerk en wanneer zij op kop kwam, ging het ook altijd dat ietsje sneller. Ondertussen was ik in vierde positie gaan lopen en had ik het lastig om te kunnen volgen. Na een 5-tal ronden kreeg ik ook last van steken. Trainingsmakker Kristof had me afgelopen week op training gezegd dat ik het de eerste 7km waarschijnlijk heel lastig zou hebben, maar er dan wel zou door komen. Deze woorden hield ik de hele tijd in mijn achterhoofd en dat hielp. Net voor de 5km merkte ik dat Karen voor mij bijna een gaatje moest laten. Ik besliste snel om haar te passeren en Karen zou even later uit de wedstrijd stappen. Halfweg passeerden we de klok in 17'45" ongeveer en mijn steken waren plots verdwenen. Hanna bleef indrukwekkend sterk lopen, Gamachu en ik volgden in haar spoor. Met nog 7 ronden te gaan, liep ik in het stuk wind mee naar de koppositie. Een ronde later nam Hanna deze weer over en ze bleef het tempo strak houden. Na 7km riep Gille ons toe dat Gamachu aan het lossen was en even later gebeurde dat ook. Met nog een 5-tal ronden te gaan liepen Hanna en ik voor de titel.
Bij mij was het alle hens aan dek om het tempo van Hanna te kunnen volgen, maar ik voelde mezelf wel sterker worden naarmate de wedstrijd vorderde. Tijdens deze laatste ronden was ik voortdurend aan het denken waar ik zou versnellen. Ik wist ook helemaal niet hoe snel Hanna nog zou zijn op het einde van deze wedstrijd. Ik besliste te wachten tot op 300m van de finish omdat we daar de wind mee hadden. Bij het uitkomen van de bocht kwam ik uit het spoor van Hanna en liep zo hard ik kon. Hanna kon echter niet meer versnellen en zo kon ik naar mijn allereerste titel op de piste lopen. Supergelukkig kwam ik over de meet en liep ik in de armen van Gille.
Dat we een snelle wedstrijd liepen gezien de omstandigheden bewijst mijn eindtijd van 35'14"84. Het is van 2006 geleden dat een betere tijd nodig was om de titel binnen te halen.
Hierbij wil ik graag iedereen bedanken die mij aan deze titel geholpen heeft, want dat heb ik uiteraard niet alleen gedaan. Dikke merci aan trainingsmakker Kristof. Bedankt ook alle supporters, met een speciale vermelding voor die van AC Lyra!!
En nu... GENIETEN!