Gisterenavond, 5 oktober, stond in Kuurne het Belgisch kampioenschap halve marathon op het programma. Toen deze organisatie bekend werd gemaakt, was mijn eerste reactie direct dat dit niet te combineren is met de marathon van Eindhoven. Naarmate mijn voorbereiding vorderde, kregen we toch alsmaar meer zin om deel te nemen. Een Belgische titel kan je niet elke week verdienen... En zo stond ik gisteren dus toch aan de start in Kuurne. Al had dat heel wat voeten in de aarde...
Samen met Gille, clubgenoot Peter de Vocht en Kristof Nackaerts van AC Lyra trokken we naar Kuurne. Ruim op tijd, zo dachten wij althans. De Brusselse ring gooide echter roet in het eten. Via een andere route, door het centrum van Brussel, wilden we dit obstakel passeren. Dit ging echter allesbehalve vlotjes. Op een bepaald moment dachten we echt dat we de start niet meer zouden halen. Plots begonnen we toch terug min of meer te rijden en volgens de gps zouden we om 19u15 ongeveer in Kuurne geraken. De start was om 19u30... Clubgenoten Kristof en papa Staf waren ook onderweg naar Kuurne en zij zouden er iets vroeger geraken dan ons. Kristof zou onze startnummers afhalen en ermee tot aan de start komen. Nogmaals een hele hele dikke merci daarvoor!
Ik stond dus toch aan de start, maar quasi zonder opwarming. Niet echt ideaal... Behalve de gekende namen van de voorinschrijvingen (Karen Van Proeyen, Ria Thienpont en Virginie Van Droogenbroeck) stond ook nog Alemitu Bekele aan de start. Een te duchten tegenstander erbij dus. Gille had me gezegd om mijn wedstrijd op haar af te stemmen en haar trachten te volgen. De eerste km lukte dit, maar de tweede km (die nochtans even snel was) moest ik een gaatje laten. Toen hoopte ik uiteraard al dat Alemitu zich aan het stuk lopen was. Ondertussen zat Karen in mijn spoor. Daar waar Alemitu gebruik kon maken van een omvangrijke groep, moest ik al het kopwerk zelf doen. Naast Karen liepen er nog wel enkele mannen bij ons, maar het duurde tot halfweg vooraleer zij begrepen hadden dat ik ook wel eens uit de wind wilde lopen… Alemitu nam snel een 20-tal seconden voorsprong, daarna bleef deze ongeveer hetzelfde. Iets voorbij halfweg moest ze echter lossen uit het groepje en kwamen we snel korter. Karen bleef zich ondertussen vastbijten in mijn spoor en volgde probleemloos.
Na ongeveer 13km haalden we Alemitu bij en lieten haar ook meteen ter plaatse. Zij zou uiteindelijk nog een kleine anderhalve minuut toegeven. Op dit moment liepen Karen en ik dus voor de titel. Ik heb al verschillende wedstrijden tegen haar gelopen en wist dat ik op het einde normaal gezien nog iets sterker zou zijn, hopelijk was dat dit keer ook het geval. Ik bleef gewoon tempo maken en op zo'n 2km van de finish versnelde ik en moest ze een klein gaatje laten. Veel voorsprong zou ik echter niet bijeen krijgen. Ik denk dat ik een 10-tal seconden sneller aan de finish was.
Wat als een heel chaotische avond begon is dus toch mooi geëindigd. Ik pak mijn tweede Belgische titel van het jaar, iets wat ze mij nooit meer afnemen. Mijn jaar is absoluut geslaagd en beter dan ik ooit had durven dromen.
Karen werd, bij haar debuut op de halve marathon, zeer knap tweede. Straffe prestatie (alweer)!! Alemitu wist nog net de derde plaats binnen te halen voor Virginie. Ria maakte de top 5 compleet. Clubgenoot Peter wist de titel binnen te halen bij de 50-plussers en zo scoort onze club aan 100%. Kristof Nackaerts, die eveneens zijn debuut maakte op de halve marathon, wist een hele knappe 1u11' te noteren. Hij traint sinds enkele dagen bij Gille en gaat ongetwijfeld nog hele mooie prestaties neerzetten!
Ik ga de komende dagen rusten en recupereren! Fris geraken tegen 14 oktober is de boodschap, want dan staat de marathon van Eindhoven op het programma!
Samen met Gille, clubgenoot Peter de Vocht en Kristof Nackaerts van AC Lyra trokken we naar Kuurne. Ruim op tijd, zo dachten wij althans. De Brusselse ring gooide echter roet in het eten. Via een andere route, door het centrum van Brussel, wilden we dit obstakel passeren. Dit ging echter allesbehalve vlotjes. Op een bepaald moment dachten we echt dat we de start niet meer zouden halen. Plots begonnen we toch terug min of meer te rijden en volgens de gps zouden we om 19u15 ongeveer in Kuurne geraken. De start was om 19u30... Clubgenoten Kristof en papa Staf waren ook onderweg naar Kuurne en zij zouden er iets vroeger geraken dan ons. Kristof zou onze startnummers afhalen en ermee tot aan de start komen. Nogmaals een hele hele dikke merci daarvoor!
Ik stond dus toch aan de start, maar quasi zonder opwarming. Niet echt ideaal... Behalve de gekende namen van de voorinschrijvingen (Karen Van Proeyen, Ria Thienpont en Virginie Van Droogenbroeck) stond ook nog Alemitu Bekele aan de start. Een te duchten tegenstander erbij dus. Gille had me gezegd om mijn wedstrijd op haar af te stemmen en haar trachten te volgen. De eerste km lukte dit, maar de tweede km (die nochtans even snel was) moest ik een gaatje laten. Toen hoopte ik uiteraard al dat Alemitu zich aan het stuk lopen was. Ondertussen zat Karen in mijn spoor. Daar waar Alemitu gebruik kon maken van een omvangrijke groep, moest ik al het kopwerk zelf doen. Naast Karen liepen er nog wel enkele mannen bij ons, maar het duurde tot halfweg vooraleer zij begrepen hadden dat ik ook wel eens uit de wind wilde lopen… Alemitu nam snel een 20-tal seconden voorsprong, daarna bleef deze ongeveer hetzelfde. Iets voorbij halfweg moest ze echter lossen uit het groepje en kwamen we snel korter. Karen bleef zich ondertussen vastbijten in mijn spoor en volgde probleemloos.
Na ongeveer 13km haalden we Alemitu bij en lieten haar ook meteen ter plaatse. Zij zou uiteindelijk nog een kleine anderhalve minuut toegeven. Op dit moment liepen Karen en ik dus voor de titel. Ik heb al verschillende wedstrijden tegen haar gelopen en wist dat ik op het einde normaal gezien nog iets sterker zou zijn, hopelijk was dat dit keer ook het geval. Ik bleef gewoon tempo maken en op zo'n 2km van de finish versnelde ik en moest ze een klein gaatje laten. Veel voorsprong zou ik echter niet bijeen krijgen. Ik denk dat ik een 10-tal seconden sneller aan de finish was.
Wat als een heel chaotische avond begon is dus toch mooi geëindigd. Ik pak mijn tweede Belgische titel van het jaar, iets wat ze mij nooit meer afnemen. Mijn jaar is absoluut geslaagd en beter dan ik ooit had durven dromen.
Karen werd, bij haar debuut op de halve marathon, zeer knap tweede. Straffe prestatie (alweer)!! Alemitu wist nog net de derde plaats binnen te halen voor Virginie. Ria maakte de top 5 compleet. Clubgenoot Peter wist de titel binnen te halen bij de 50-plussers en zo scoort onze club aan 100%. Kristof Nackaerts, die eveneens zijn debuut maakte op de halve marathon, wist een hele knappe 1u11' te noteren. Hij traint sinds enkele dagen bij Gille en gaat ongetwijfeld nog hele mooie prestaties neerzetten!
Ik ga de komende dagen rusten en recupereren! Fris geraken tegen 14 oktober is de boodschap, want dan staat de marathon van Eindhoven op het programma!