Gisteren trok ik naar de halve marathon van Leiden. Ik had dit pas enkele dagen geleden beslist. Clubgenoot Kristof zou er de marathon lopen gehaasd door Fredje (ganse marathon) en Gille (25km). Omdat er op hetzelfde moment ook een halve marathon startte, was dit wel een mooie gelegenheid om er nog eens eentje te lopen. Het gevolg was wel dat ik mijn vertrouwde hazen moest missen en de klus op mijn eentje zou moeten klaren. Hier had ik eerlijk gezegd best wel wat schrik voor omdat een halve marathon toch al een tijdje lopen is. Ik had ook eens gekeken naar de uitslagen van de afgelopen jaren en dan viel onmiddellijk op dat er telkens 2 tot 3 echte sterke lopers worden aangetrokken, zowel bij de mannen als de vrouwen, en dat de rest van het deelnemersveld een stuk(je) minder sterk is. Hierdoor wist ik dat de kans bestond dat ik de wedstrijd op mijn eentje zou moeten afwerken.
De start werd gegeven om 10u30. Het weer was op dat moment ideaal qua looptemperatuur. Eerder op de dag had het enorm hard geregend, maar het was gelukkig op tijd gestopt. Er stond echter wel een behoorlijke wind. Gille had mij gezegd dat de eerste helft van het parcours wind mee zou zijn en dat ik daar, indien mogelijk, wat tijdswinst mocht nemen. Het tempo dat hij graag wilde dat ik zou lopen, was 3'40" per km. Aan de start 4 dames uit Ethiopische en Marokkaanse hoeken, waarvan er eentje de marathon zou lopen. Onmiddellijk na de start liepen er 3 voor mij uit en hun tempo lag te hoog. Gille zei dat ik best wat risico mocht nemen, maar een eerste km in 3'29" vond ik al snel genoeg. De halve marathon zou nog lang genoeg duren. Toen al liep ik alleen. Ik zou nog wel voorbij gestoken worden door 2 mannelijke lopers, maar op geen enkel moment kon ik een groepje vormen. Ik voelde me echter wel goed en zag ook aan mijn km-tijden dat het tempo goed zat. Na 6km kon ik een mannelijke loper remonteren samen met de 3de vrouw in de wedstrijd. Ik wist echter op dat moment niet of de 2 vrouwen voor mij de halve of de hele marathon liepen. Een km verder hoorde ik dat de vrouw die een 200m voor mij uitliep de eerste vrouw van de marathon was. Ik liep dus in 2de positie voor de halve marathon. Even verder kon ik ook die andere man terug bijbenen. Nu liepen er nog slechts 2 atleten voor mij uit, de eerste vrouw van de marathon en een mannelijke loper. Verder zag ik niemand meer lopen. Doorkomst in 10km was in 36'10". Zeker snel genoeg dus. Ik wist ook wel dat toen het zwaarste stuk nog moest komen en dat ik onvermijdelijk tijd zou verliezen. Het tweede deel was immers wind tegen en is op zich al zwaarder door de afstand die je al gelopen hebt. Ik voelde me echter nog steeds heel goed en vond het zelfs leuk om deze wedstrijd eens op mijn eentje af te werken.
Het tweede deel van het parcours was, zoals verwacht, zwaarder. Er lagen nog meer bochtjes en bruggetjes in het parcours dan in de eerste helft. Er volgden ook lange stukken langs het water waar de wind dus tegen stond. Tegen dat ik aan km 12 kwam kwam ik bij de eerste vrouw in de marathon en die andere man. Ik bleef enkele 100 meters in hun spoor, maar wanneer je iemand inhaalt, weet je dat zij op dat moment trager lopen. Ik nam dus het tempo over en versnelde een klein beetje. Marshet Jimma Abo, de eerste vrouw in de marathon, volgde in mijn spoor. Onze mannelijke collega had het veel moeilijker en zou 2 km verder moeten afhaken. Marshet bleef echter in mijn spoor volgen tot aan km 18. Ik kreeg een klein gaatje, maar het verschil zou nooit heel groot worden. Straf als je bedenkt dat zij dan nog meer dan 20km te gaan heeft. Stilaan begon ik het toch ook wel heel lastig te krijgen. De vele bruggetjes maakten het mijn beentjes er niet gemakkelijker op. De ondergrond, met af en toe stroken klinkers, was ook een marteling voor de voeten. De laatste km was dan ook nog licht hellend. Na 1u17'03" kwam ik echter super tevreden over de finish. Mijn vorige persoonlijke record liep ik eerder dit jaar in Lier, maar toen dus wel met mijn hazen. Op voorhand hoop je natuurlijk altijd dat je een PR kan lopen, maar deze tijd had ik toch niet verwacht. Ik behaalde hiermee een 7de plaats in de algemene uitslag en een 2de plaats bij de vrouwen.
De uitslag kan je hier terugvinden.
De start werd gegeven om 10u30. Het weer was op dat moment ideaal qua looptemperatuur. Eerder op de dag had het enorm hard geregend, maar het was gelukkig op tijd gestopt. Er stond echter wel een behoorlijke wind. Gille had mij gezegd dat de eerste helft van het parcours wind mee zou zijn en dat ik daar, indien mogelijk, wat tijdswinst mocht nemen. Het tempo dat hij graag wilde dat ik zou lopen, was 3'40" per km. Aan de start 4 dames uit Ethiopische en Marokkaanse hoeken, waarvan er eentje de marathon zou lopen. Onmiddellijk na de start liepen er 3 voor mij uit en hun tempo lag te hoog. Gille zei dat ik best wat risico mocht nemen, maar een eerste km in 3'29" vond ik al snel genoeg. De halve marathon zou nog lang genoeg duren. Toen al liep ik alleen. Ik zou nog wel voorbij gestoken worden door 2 mannelijke lopers, maar op geen enkel moment kon ik een groepje vormen. Ik voelde me echter wel goed en zag ook aan mijn km-tijden dat het tempo goed zat. Na 6km kon ik een mannelijke loper remonteren samen met de 3de vrouw in de wedstrijd. Ik wist echter op dat moment niet of de 2 vrouwen voor mij de halve of de hele marathon liepen. Een km verder hoorde ik dat de vrouw die een 200m voor mij uitliep de eerste vrouw van de marathon was. Ik liep dus in 2de positie voor de halve marathon. Even verder kon ik ook die andere man terug bijbenen. Nu liepen er nog slechts 2 atleten voor mij uit, de eerste vrouw van de marathon en een mannelijke loper. Verder zag ik niemand meer lopen. Doorkomst in 10km was in 36'10". Zeker snel genoeg dus. Ik wist ook wel dat toen het zwaarste stuk nog moest komen en dat ik onvermijdelijk tijd zou verliezen. Het tweede deel was immers wind tegen en is op zich al zwaarder door de afstand die je al gelopen hebt. Ik voelde me echter nog steeds heel goed en vond het zelfs leuk om deze wedstrijd eens op mijn eentje af te werken.
Het tweede deel van het parcours was, zoals verwacht, zwaarder. Er lagen nog meer bochtjes en bruggetjes in het parcours dan in de eerste helft. Er volgden ook lange stukken langs het water waar de wind dus tegen stond. Tegen dat ik aan km 12 kwam kwam ik bij de eerste vrouw in de marathon en die andere man. Ik bleef enkele 100 meters in hun spoor, maar wanneer je iemand inhaalt, weet je dat zij op dat moment trager lopen. Ik nam dus het tempo over en versnelde een klein beetje. Marshet Jimma Abo, de eerste vrouw in de marathon, volgde in mijn spoor. Onze mannelijke collega had het veel moeilijker en zou 2 km verder moeten afhaken. Marshet bleef echter in mijn spoor volgen tot aan km 18. Ik kreeg een klein gaatje, maar het verschil zou nooit heel groot worden. Straf als je bedenkt dat zij dan nog meer dan 20km te gaan heeft. Stilaan begon ik het toch ook wel heel lastig te krijgen. De vele bruggetjes maakten het mijn beentjes er niet gemakkelijker op. De ondergrond, met af en toe stroken klinkers, was ook een marteling voor de voeten. De laatste km was dan ook nog licht hellend. Na 1u17'03" kwam ik echter super tevreden over de finish. Mijn vorige persoonlijke record liep ik eerder dit jaar in Lier, maar toen dus wel met mijn hazen. Op voorhand hoop je natuurlijk altijd dat je een PR kan lopen, maar deze tijd had ik toch niet verwacht. Ik behaalde hiermee een 7de plaats in de algemene uitslag en een 2de plaats bij de vrouwen.
De uitslag kan je hier terugvinden.