Ik heb altijd al graag deelgenomen aan de Natuurlopen in Lier. De langste afstanden zijn goede tests met een voorjaarsmarathon in het verschiet. Het parcours loopt traditioneel langs het Netekanaal en dat was vandaag niet anders. Het parcours is dus vlak, af en toe wel eens brug, maar ook héél windgevoelig. Net deze weersomstandigheden vreesde ik voor vandaag. Het beloofde immers barkoud te worden met een strakke wind die de gevoelstemperatuur nog een stukje doet zakken. De eerste 11km zouden we de wind pal op kop hebben, na het keerpunt volgen evenveel kilometers met de wind in de rug en het laatste stukje richting de aankomst is terug wind tegen. Voldoende ingeduffeld en met de nodige portie warming-up gel stonden we aan de start.
Op voorhand wist ik dat enkele mannen hetzelfde tempo wilden lopen als ik, maar ik had niet verwacht dat we met zo'n grote groep zouden zijn. Onmiddellijk na de start zette de VAC-tandem zich op kop. Een hele dikke merci aan Sander, Bert en Pieterjan voor het geleverde kopwerk!! Zij kregen daarbij ook de steun van clubgenoot Kristof Nevelsteen (eveneens een dikke merci!). Met zijn vieren draaide ze rond en hielden ze het tempo strak. Dit was zeker niet altijd even gemakkelijk door de wind en de bruggetjes, maar ze deden het prima. Ik had de hele tijd het gevoel dat het best wat sneller mocht gaan, maar toen was het nog ver uiteraard...
Eens het keerpunt genomen, werd het tempo in de groep opgevoerd richting 3'40" per km en moesten de meeste medelopers lossen. Ik bleef over met de 3 VAC'ers, Bart Lieckens, Jan Daems en een onbekende voor mij. Dankzij de wind in de rug was het nu toch wel een stukje aangenamer lopen. Het tempo voelde ook nog steeds heel goed aan. De opdracht van Gille was om op dit stuk wat tijdswinst te nemen. Dat hebben we dus zeker gedaan!
Op 3km van de aankomst draaiden we echter weer en werd het lastiger, maar ook toen voelde ik mezelf best nog goed. Het tempo werd echter nog wat de hoogte ingejaagd door Sander en Bert en ik moest ze een beetje laten lopen. De laatste 2 km waren wel wat lastig, maar dankzij de aanmoedigingen van Evelien, die de hele wedstrijd mee fietste, lukte het me om nog wat te versnellen. Na 1u32'35" liep ik over de finish, een verbetering van mijn eigen parcoursrecord met meer dan 6 minuten. Deze tijd heeft me een serieuze boost gegeven en zorgt voor het nodige vertrouwen richting Rotterdam, mede omdat het gevoel tijdens de wedstrijd heel goed was.
Bij de mannen ging de winst naar clubgenoot Fredje die het parcoursrecord afsnoepte van niemand minder dan Stefan Van den Broeck! Tweede in de wedstrijd werd Kristof Nackaerts en zo was Gille alweer een heel tevreden trainer...
Bedankt Evelien!
Op voorhand wist ik dat enkele mannen hetzelfde tempo wilden lopen als ik, maar ik had niet verwacht dat we met zo'n grote groep zouden zijn. Onmiddellijk na de start zette de VAC-tandem zich op kop. Een hele dikke merci aan Sander, Bert en Pieterjan voor het geleverde kopwerk!! Zij kregen daarbij ook de steun van clubgenoot Kristof Nevelsteen (eveneens een dikke merci!). Met zijn vieren draaide ze rond en hielden ze het tempo strak. Dit was zeker niet altijd even gemakkelijk door de wind en de bruggetjes, maar ze deden het prima. Ik had de hele tijd het gevoel dat het best wat sneller mocht gaan, maar toen was het nog ver uiteraard...
Eens het keerpunt genomen, werd het tempo in de groep opgevoerd richting 3'40" per km en moesten de meeste medelopers lossen. Ik bleef over met de 3 VAC'ers, Bart Lieckens, Jan Daems en een onbekende voor mij. Dankzij de wind in de rug was het nu toch wel een stukje aangenamer lopen. Het tempo voelde ook nog steeds heel goed aan. De opdracht van Gille was om op dit stuk wat tijdswinst te nemen. Dat hebben we dus zeker gedaan!
Op 3km van de aankomst draaiden we echter weer en werd het lastiger, maar ook toen voelde ik mezelf best nog goed. Het tempo werd echter nog wat de hoogte ingejaagd door Sander en Bert en ik moest ze een beetje laten lopen. De laatste 2 km waren wel wat lastig, maar dankzij de aanmoedigingen van Evelien, die de hele wedstrijd mee fietste, lukte het me om nog wat te versnellen. Na 1u32'35" liep ik over de finish, een verbetering van mijn eigen parcoursrecord met meer dan 6 minuten. Deze tijd heeft me een serieuze boost gegeven en zorgt voor het nodige vertrouwen richting Rotterdam, mede omdat het gevoel tijdens de wedstrijd heel goed was.
Bij de mannen ging de winst naar clubgenoot Fredje die het parcoursrecord afsnoepte van niemand minder dan Stefan Van den Broeck! Tweede in de wedstrijd werd Kristof Nackaerts en zo was Gille alweer een heel tevreden trainer...
Bedankt Evelien!