Mijn eerste kennismaking met deze wedstrijd een jaartje geleden was goed en dus wilde ik dit jaar graag opnieuw deelnemen. Vorig jaar werd ik tweede in een knap PR na een buitenlandse atlete. Dit jaar had ik in de voorinschrijvingen geen buitenlandse atletes opgemerkt die in aanmerking kwamen voor de overwinning en dus hoopten we stilletjes op winst. Ter plaatse zag ik echter Fatiha Baouf opduiken en met haar toch ook enige twijfel. Zij heeft, weliswaar een tijdje geleden, knappe resultaten neergezet en dus was het afwachten wat zij nog waard was. Daarnaast uiteraard ook de plaatselijk Ria Thienpont aan de start en nog enkele andere sterke West-Vlaamse atletes. Dit jaar dus ook geen hazen om mij doorheen de wedstrijd te loodsen...
We krijgen hier van Oostende naar Brugge een vlak parcours voor de voeten, maar wel eentje dat heel windgevoelig is. Er stond vandaag niet zo veel wind, maar langs het kanaal voel je altijd wind! Wanneer deze de ganse wedstrijd tegen blaast is dat héél lastig. De eerste km wordt je meegezogen in de start en gaat alles nog heel vlotjes. Deze iets te vlotte start moest ik enkele kilometers verderop wel eventjes bekopen met wat steken. Ik had hierdoor wel onmiddellijk een gaatje geslagen met de andere vrouwen in de wedstrijd. Snel na de start liepen er enkele mannen in mijn gezelschap, spijtig genoeg liepen ze allemaal achter mij... Het duurde tot we 5km ver waren vooraleer een van deze mannen een volle km naast mij kwam lopen om daarna weer achter mij te kruipen. Dit bleef zo tot we bijna 11km ver waren. Een ander groepje mannen haalde ons in en toen konden de mannen achter mij plots wel beter. Ik kon aansluiten achteraan dit groepje, maar moest hen rond km 12 laten lopen. Ik miste duidelijk wat frisheid én het goede gevoel van vorige week.
Ik was dus weer op mezelf aangewezen tegen de wind in, want de enige man in mijn gezelschap liep opnieuw liever achter mij. De laatste kilometers lukte het om het tempo terug een beetje te doen stijgen en ik kon de overwinning binnenhalen in een netto tijd van 58'59" (wat een stukje mooier klinkt dan 59'00"). Achter mij werd Ria knap tweede en Fatiha derde.
Fredje wist een zeer knappe wedstrijd te lopen, want ook hij verrichte veel kopwerk en finishte op de 11de plaats in 52'51".
We krijgen hier van Oostende naar Brugge een vlak parcours voor de voeten, maar wel eentje dat heel windgevoelig is. Er stond vandaag niet zo veel wind, maar langs het kanaal voel je altijd wind! Wanneer deze de ganse wedstrijd tegen blaast is dat héél lastig. De eerste km wordt je meegezogen in de start en gaat alles nog heel vlotjes. Deze iets te vlotte start moest ik enkele kilometers verderop wel eventjes bekopen met wat steken. Ik had hierdoor wel onmiddellijk een gaatje geslagen met de andere vrouwen in de wedstrijd. Snel na de start liepen er enkele mannen in mijn gezelschap, spijtig genoeg liepen ze allemaal achter mij... Het duurde tot we 5km ver waren vooraleer een van deze mannen een volle km naast mij kwam lopen om daarna weer achter mij te kruipen. Dit bleef zo tot we bijna 11km ver waren. Een ander groepje mannen haalde ons in en toen konden de mannen achter mij plots wel beter. Ik kon aansluiten achteraan dit groepje, maar moest hen rond km 12 laten lopen. Ik miste duidelijk wat frisheid én het goede gevoel van vorige week.
Ik was dus weer op mezelf aangewezen tegen de wind in, want de enige man in mijn gezelschap liep opnieuw liever achter mij. De laatste kilometers lukte het om het tempo terug een beetje te doen stijgen en ik kon de overwinning binnenhalen in een netto tijd van 58'59" (wat een stukje mooier klinkt dan 59'00"). Achter mij werd Ria knap tweede en Fatiha derde.
Fredje wist een zeer knappe wedstrijd te lopen, want ook hij verrichte veel kopwerk en finishte op de 11de plaats in 52'51".