Vorig jaar wist ik een topprestatie neer te zetten tijdens deze wedstrijd. Ik liep, gehaasd door Geert Steenmans, een schitterende 57'24". Dat deze tijd moeilijk te evenaren ging zijn, wist iedereen. Ten eerste zaten de weersomstandigheden alweer niet mee. Toen ik in Booischot aankwam stond de thermometer op 31°... Gelukkig werd het wel wat bewolkt en kregen we regen vlak voor de start en tijdens de eerste kilometers, wat voor een iets aangenamer gevoel zorgde. Daarnaast had ik ook geen haas bij. Dit is de laatste wedstrijden altijd het geval geweest. Een goede leerschool uiteraard omdat ik zelf mijn wedstrijd moet maken, maar het wordt daardoor uiteraard een stuk moeilijker om sterke tijden te lopen. Er liepen wel enkele trainingsmaatjes mee die normaal gezien hetzelfde tempo lopen. Gille zei dat hij tevreden zou zijn met een tijd onder de 59'. Dat was dus de opdracht, maar indien mogelijk sneller natuurlijk.
Ik nam een goede start en zat onmiddellijk vooraan in de wedstrijd. Johan Wils en Danny Van Bael passeerden mij en ik pikte even aan omdat er niet direct nog iemand volgde. Ik wist echter dat zij te snel zouden lopen voor mij en liet hen dus snel lopen. Ik kwam dus alleen te zitten en dacht dat ik aan een lange solo begonnen was. Gille fietste mee en kon mij zo wel op de hoogte houden van de lopers achter mij. Trainingsmaatje Filip zat kort achter mij, maar het zou toch tot halfweg de wedstrijd duren vooraleer hij de aansluiting kon maken. Na 4km echter wachtte Eric Caluwaerts mij op. Hij kon het tempo van Kristof en Fredje vooraan niet volgen en besliste om zich te laten uitzakken. Zo liep ik na 4km dus toch niet meer alleen. Ik had ondertussen een mooi tempo gevonden en kon dit goed aanhouden. Het bordje van de 10km passeerden we na 36'20". Op schema dus voor die beoogde tijd onder de 59'.
Het voorlaatste rondje is altijd het lastigste, maar ook toen kon ik mijn tempo strak houden. Bij het ingaan van de laatste ronde riep Gille dat ik, mits een goede laatste km, onder de 59' zou eindigen. Om zeker te zijn dat dit zou lukken, verhoogde ik het tempo een beetje. Dankzij deze goede laatste ronde kwam ik aan in 58'35". Een dikke minuut dus boven mijn tijd van 2012, maar toch tevreden.
Ook bij de mannen werd de wedstrijd gewonnen (in een knappe tijd trouwens) door een atleet van Gille, namelijk Kristof Nackaerts. Hij wist in de laatste ronde Fredje af te schudden. Proficiat allebei!
Ik nam een goede start en zat onmiddellijk vooraan in de wedstrijd. Johan Wils en Danny Van Bael passeerden mij en ik pikte even aan omdat er niet direct nog iemand volgde. Ik wist echter dat zij te snel zouden lopen voor mij en liet hen dus snel lopen. Ik kwam dus alleen te zitten en dacht dat ik aan een lange solo begonnen was. Gille fietste mee en kon mij zo wel op de hoogte houden van de lopers achter mij. Trainingsmaatje Filip zat kort achter mij, maar het zou toch tot halfweg de wedstrijd duren vooraleer hij de aansluiting kon maken. Na 4km echter wachtte Eric Caluwaerts mij op. Hij kon het tempo van Kristof en Fredje vooraan niet volgen en besliste om zich te laten uitzakken. Zo liep ik na 4km dus toch niet meer alleen. Ik had ondertussen een mooi tempo gevonden en kon dit goed aanhouden. Het bordje van de 10km passeerden we na 36'20". Op schema dus voor die beoogde tijd onder de 59'.
Het voorlaatste rondje is altijd het lastigste, maar ook toen kon ik mijn tempo strak houden. Bij het ingaan van de laatste ronde riep Gille dat ik, mits een goede laatste km, onder de 59' zou eindigen. Om zeker te zijn dat dit zou lukken, verhoogde ik het tempo een beetje. Dankzij deze goede laatste ronde kwam ik aan in 58'35". Een dikke minuut dus boven mijn tijd van 2012, maar toch tevreden.
Ook bij de mannen werd de wedstrijd gewonnen (in een knappe tijd trouwens) door een atleet van Gille, namelijk Kristof Nackaerts. Hij wist in de laatste ronde Fredje af te schudden. Proficiat allebei!